همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند           به سـویت ای امیـن‌الله خلـق الله می‌آیند

صف جن و ملک با زائرانت هم‌قدم هستند           به عشقت از عوالم، خیل خاطرخواه می‌آیند

زمین سرمست راه افتاد و بر ما راه آسان شد           زمین و آسـمان با زائرانت راه می‌آیند

ببین شانه به شانه هم سفید و هم سیاه اینجا           به شوق دیـدن تو پابه‌پا، هـمراه می‌آیند

گروهی غرق توصیفند و مست مدح چشمانت           گروهی روضه‌خوان، با سیل اشک و آه می‌آیند

به شهرت می‌رسند و حال و روز شهر  بارانی ست           پُر از بغضند و نم نم تا دم درگاه می‌آیند

مدار عاشقی سقاست، آغاز طواف از اوست           به سـوی آفـتاب آنجا به اذن ماه می‌آیند

قیامت کرده‌ای، انگار تصویری است از محشر           که دوشادوش هم نزدت گدا و شاه می‌آیند

نکیر و منکر از من گرچه زهر چشم می‌گیرند           به لطف گوشه چشمت آخرش کوتاه می‌آیند